ای‎کاش وارث زمین باشم. روزی‎که مستضعفان، زمین را به ارث می‎برند، زمین مال من باشد، مستضعف باشم.

وقتی نم باران عصر ظهور، عطر خاک نم‎ناک، هوایی تازه به کن‎فیکون خدا، زمین کهن‎سال را جوان می‎کند، من نیز باشم.

زمانی‎که صدای خوش قرآن مهدی جایگزین چنگ و رَباب می‎شود، من نیز قل هو الله احد اورا بشنوم.

روزی‎که روزنامه‎ها تیتر می‎زنند: امام آمد، داعشی‎ها رفتند، ایمان آمد، الحاد رفت، نور آمد، ظلمت رفت، من نیز روزنامه‎خوان باشم.

روزی‎که امام با ذوالفقار علی علیه‎السلام در دست، به پابوسان طریق انحراف درس ولایت می‎دهد، نام من نیز مبارزِ علیه انحراف باشد.

شب‎های سرد زمستان عصر ظهور من نیز باشم، وقتی امام کارتن‎های کودکان کار را جمع می‎کند.

اسفندماه عصر ظهور را من نیز ببینم، وقتی پدری شرمنده‎ی فرزندی نیست، مادری کنار میوه‎فروشی، دلش بی‎تاب نگاه‎های کودکش نیست.

عمر هزارساله نمی‎خواهم، ای دوست! می‎خواهم ظهور نزدیک باشد، همین فردا باشد.