موبایل را از صورتم دورتر می گیرم. شروع می کنم به خواندن اخبار میانمار.

اضطراب در قلبم را محکم می کوبد. مثل همیشه چشمانم را تار می کنم تا واضح …نه… باید خنجر را به دلم فرو برم تا از مجرای چشمم خون جاری شود! بگذار درد بکشم. مقدس است.  

ولی بعدش شما بیایید مرا آرام کنید و بگویید این عکس ها فتوشاپ است! بگویید خانم سوچی راست می گوید و اخبار روهینگیا جعلی ست!! یا مثلا توجیه علمی بیاورید که این بچه ها چون چشمانشان رنگی نیست، زیست بدنشان طوری ست که فشار پا را روی دل احساس نمی کنند. یا قلب مادران مسلمان میانماری از ماهیچه نیست، لطیف نیست. مثل سنگ است!

یا اصلا طبیعتشان طوری ست که به محض آتش گرفتگی ذره ذره نمی سوزند به یکباره می میرند!

آب بریزید روی آتش دلم تا بتوانم راحت تر پاساژگردی کنم! چرا همه اش با این عکس ها روزمان را خراب می کنید؟ اینها با ما فرق می کنند! اصلا میلی به آرامش و زندگی و خانه گرم ندارند که! اصلا این ها آدم نیستند! عادت دارند در خفقان جهانی زاده شوند تا بمیرند!  تا بمیریم!  یکی بیاید مرا با دروغ آرام کند… می خواهم بستنی ام را بخورم! این بغض نچسب نمی گذارد!

#میانمار_مظلوم