حب امیر المومنین
اولش که یک روز طول کشید تا مردم همه جمع شدند. زیر آن آفتاب سوزان جهاز شتر ها را روی هم گذاشتند. رفته ها را برگرداندند و نیامده ها رسیدند. بعدش هم که سه روز مردم را نگه داشتند تا از آنها بیعت بگیرند. تازه آقا رسول الله فرمود این خبر را حاظران به غایبان برسانند و پدران به پسران بگویند. که چه؟
آقا دلش میخواسته محبت علی علیه السلام را جار بزند در طول تاریخ؟ فکر کنم خیلی مهم تر از این حرف ها بوده. وگرنه نمیفرمود اگر نگویم دین به اکمال نمیرسد و خدا فرموده رسالتت را انجام ندادی.
چرا مردم جهان یک درصد احتمال نمیدهند که شیعه ها راست میگویند؟ آنوقت شاید مسیر تاریخ انقدر دستخوش تغییرات نمیشد. یعنی واقعا خبر به این مهمی که از حد تواتر گذشته انقدر گنگ و نا مفهوم بود؟
مانده ام چطور ضرورت وجود امام را خلفا احساس کردند ولی رسول اکرم صلوات الله علیه با آن همه علم غیب که میدانست در نیافته بود؟
باشد.
همان که شما میگویید. فکر کنم برای عمل به سفارش حب امیرالمومنین علیه السلام هم که شده میتوانیم همگی مان امروز شاد باشیم.