آن شب که پیام رسان تلگرام برای همیشه، در کشور ما مسدود شد، تصمیم گرفتم خودم و فعالیتی را که به عنوان فعال فرهنگی در فضای تلگرام داشتم، محاسبه کنم. چرا که معصوم علیه السلام فرموده : حاسِبوا قَبلَ اَن تُحاسِبوا ..به حساب خود برسید قبل از اینکه به حساب شما رسیدگی کنند. به همین دلیل نگاهی به فهرست گروه ها و کانال هایی که در این مدت عضو بودم انداختم. دو گروه و سه کانال تمام دارایی کوله بارم در فضای مجازی بود. از اینکه عضو کانال و گروه های مختلف باشم و مدام به آن ها سَرَک بکشم، فراری بودم. اول، کانال نبشته های دم صبح که در کنار چند تن از دوستان طلبه در مورد مسائل دینی و اجتماعی دست به قلم بردم. و گروهی که در آن متن ها قبل از انتشار در کانال نقد و اصلاح می شد. کانال دوم که با نام شهدا و امام زمان( عج) گره خورده است و در این مدت مطالبی در مورد شهدا، حضرت مهدی (عج)، تفسیر آیات قرآن در آن منتشر می کردم. کانال تحلیل اخبار، که از خبرهای روز اطلاع پیدا می کردم. و نهایتا عضویت در گروهی متشکل از دوستان طلبه که در منبرها و مباحثه ی شبانه شرکت می کردم.

در مدت استفاده از تلگرام، اگر فهمیدم کانالی ضد دین، ضد اخلاق، ضد نظام جمهوری اسلامی، کانالی با محتوای حرف ها و طنزهای بیهوده است، از عضویت در آن امتناع کردم. عکس پروفایلم برگرفته از عکس ها و متن های مذهبی و طبیعت بوده است، دوست نداشتم با عکسی از حجابم خودنمایی کنم. هرگز از پست شخصی و تولیدی کسی، کپی برداری نکرده و به اسم خودم و کانال ثبت نکردم. سعی کردم در فضای مجازی به کسی تهمت نزنم، در مورد خبری که شنیدم قضاوت نکنم بلکه صحت و سقم آن را جویا شوم. نشناخته و ندانسته پستی را منتشر نکنم. آبروی کسی را در این فضا نریزم. اگر کاستی بوده، اگر هم ندانسته غفلت و کوتاهی از من سر زده باشد، اگر نقد منصفانه ای نداشتم، اگر حرف تلخی زده باشم، از درگاه خداوند طلب استغفار می کنم. خدا را شکر می کنم که کوله بارم سبک بود و حساب رسی ام آسان. بطور کلی فکر می کنم که سربلند از تلگرام خارج خواهم شد و در نظر دارم با اشتیاق و انرژی دو چندان در پیام رسان های ایرانی، با افتخار تمام، راهم را ادامه دهم. ای کاش روزی که دنیا را هم به مقصد آخرت ترک می کنم، از عملکردم راضی باشم.