​اگر دلت می‌خواهد اخلاق خوب داشته باشی باید ایمانت را کامل کنی‌. باید یقینت بی عیب و نقص باشد. باید نیتهایت را برای خدا خالص کنی. اگر دلت می‌خواهد خوش اخلاق شوی باید از فکر کردن به کارهای بیهوده هم دست برداری چه برسد که به دنبال بیهودگی بروی. 

این کارها را که بکنی تازه می‌رسی به جایی که چشم داشت به دارایی دیگران نداری، گرفتار کبر نمی‌شوی، بنده ی خدا می‌شوی. آنوقت است که در بندگی خدا دچار عجب و خود پسندی نمی‌شوی.

حالا خیرهای دنیا از دستانت جاری می‌شود. الان که حسابی با اخلاق شدی و منشا خیر و برکات، با این کار خیرت بر مردم مباهات نمی‌کنی و برسرشان منت نمیگذاری. اگر اینها را که گفتم انجام دادی تازه معالی الاخلاق می‌شوی. همین هم خیلی خوب است اما تا مکارم اخلاق و کریمانه بودن فاصله داری.

اینها را که گفتم همه شان را امام سجاد علیه السلام در ابتدای دعای مکارم الاخلاق از تو می‌خواهد. آیا دلت می‌خواهد تو هم دارای خلق کریمانه شوی؟

پ.ن: برداشتی از بند اول دعای ۲۰ صحیفه ی سجادیه معروف به دعای مکارم اخلاق