پسر را به قربانگاه یقین برد.

آنجا که باید برای معبودش سر تعظیم فرود می‌آورد. آنجا که شیطان ضجه زنان، اسماعیلش را به رخش می‌کشید.
شیطان می‌دانست چه آتشها که برای ابراهیم گلستان شده بودند؛ واین آتش عشق دربرابر عظمت معبود آنقدر خرد است که حتی ابراهیم لحظه‌ای تردید در دلش جا نمی‌گیرد.

و اسماعیل مطیع امر پیامبر وامام زمان خویش، سر بر قربانگاه یقین می‌گذارد.