بلغ ما انزل الیک من ربک

سرزمین غدیر بهانه‌ای بود.وسیله بود برای رساندن پیام وحی. بهانه بود وگرنه عهدی چنین ،زمینی نبود. از ازل نگاشته شده بود بر لوح زرین.

آدم آمد، انبیا آمدند، یک یک زمینه را مهیا کردند.رسید به پیامبر خاتم. آخرین مرحله به پایان رسید. زمان هجده ذی‌الحجه، مکان غدیر خم . همه چیز مهیاست‌. زمینه سازی‌ها از ازل به خوبی شکل گرفته است.

زمین هرگز فکر نمی‌کرد آنچه از ازل تا کنون برروی او گذشته است زمینه ای برای رسیدن به این لحظه است. رسول خاتم می‌داند. همه‌ی آنچه در آینده خواهد شد. می‌داند همه‌ی نیرنگ‌ها و نفاق‌ها را. ولی باید بگوید. باید حجت را تمام کند. باید برای آیندگان سند بگذارد از آنچه هنوز بروز نکرده است. سند بگذارد برای رد دشمنی‌های آینده. می‌داند در پس چهره‌های خندان به علی، شمشیرهای آبدیده تیز است. باید برساند پیام وحی را هرچند که می‌داند علی از ازل امام بوده است.

غدیر را فقط برای دلخوشی زمین فرستادند،

وگرنه عهد به این محکمی زمینی نیست.

به قلم #ز.ساده

#آلاء