آدم خیلی نعمتها دارد که آنها را نادیده می گیرد. وقتی نعمت از دست می رود تازه می فهمد چقدر خدا بهش لطف داشته و الان از کفش رفته. گاهی وقتها آدم از روی فراموشی می‌جنگد که آن نعمت را از بین ببرد ولی خودش هم نمی داند اگر از بین رفت فقط ضرر و زیانش باقی می‌ماند. مثلا یکی مثل تلگرام.

تاحالا که هر روز صبح پا می‌شدیم و چشممان به تلگرام روشن می‌شد و موقع خواب بغلش می‌کردیم و می‌خوابیدیم یادمان نبود که خیلی از کارهایمان را همین تلگرام صهیونیستی که ازش متنفر هستیم دارد جلو می‌اندازد. حالا که سه روز است به خاطر مهم بالاتری فیلتر شده نصف مردم ساکن در فضای مجازی از کار و زندگی افتاده اند. البته بگذریم از یک عده قانون شکن که الان هم با وی پی ان دارند آنجا سیر می کنند. اما وقتی مخاطب عام نیست یعنی فضا مرد. از دست رفت. تمام شد. اما ایکاش دیگر متصل نشود.

این روزها خیلی دلم تنگ است. وقتی یک عده به خاطر گران شدن تخم مرغ و بنزین معتقدند باید حکومت اسلامی و سایه ی ولی فقیه از سر مردم برداشته شود واقعا فکر می کنند با رسیدن به این هدف خوشبخت تر زندگی می کنند؟ وقتی نماینده ی امام در مملکت مورد اطاعت واقع نمی‌شود خود امام هم بیاید کشته خواهد شد. اینجا کسی منتظر امام زمان علیه السلام نیست چون تخم مرغ گران شده و مردم توانایی ندارند هر روز صبحانه دو تا تخم مرغ نیمرو کنند.

واقعا راست گفت امیرالمومنین علی علیه السلام که فرمود:” هرگاه فقر از یک در وارد شود دین از در دیگر خارج می‌شود.”