خانم ها که اساساً از ۱۴ سال سن شان بالا تر نمی‌رود!

اما اگر بیشتر از این هم سن داشته باشم باز هم یادم نمی‌آید روزهایی را که تلوزیون هنوز به دنیا نیامده بود. اما از قدیمی‌ترها شنیده ام آنوقت ها که تلویزیون نبود مردم همه اهل کتاب و مطالعه بودند. اگر اشتباه نکنم مثل اینکه شب نشینی ها همراه کتاب خوانی دسته جمعی  و قصه گویی مادر بزرگ‌ها بود.

البته ظاهرا در آن زمان ژوراسیک خیلی برای مامان‌ها کلاس داشته که بگویند پسر من ۱۰۰ غزل از حافظ حفظ است یا اینکه دخترم ۵۰ حکایت از بوستان سعدی را از بر می‌خواند یا اینکه بچه ام شاهنامه را آنچنان روایت می کند که انگار صد سال است که نقّال است. اما الان فکر کنم مادر بزرگ ها قصه گفتن بلد نیستند و مامان ها حتی خودشان هم نمی‌دانند سعدی چند تا کتاب دارد یا تعداد غزل های حافظ چند تاست. یا اصلا نقال یعنی چی؟

حالا درست است که عصر تکنولوژی هستیم و امروز ارتباطات حرف اول را می‌زند و بی سواد کسی هست که بلد نیست برود در تلگرام و اینترنت گردی کند؛ اما فکر کنم تا دنیا دنیاست آدم ها علم را باید از کتاب ها بیاموزند. حالا شاید از روی دست استاد مهربانتان یاد بگیرید که چطور گزینه ی کپی مطلب را در تلگرام استفاده کنید! اما مطمئنا اگر کتاب نخوانید خانم دکتر و آقای مهندس و بهترین سخنران و مجتهد نمی‌شوید.

یک کسی هست که ما خیلی او را دوست داریم و از قدیم به ایشان می گفتند عالم آل محمد(صلوات الله علیهم اجمعین). اگر بخواهیم یک نوک سوزن هم به ایشان شبیه شویم باید سرانه ی مطالعه ی مان را بالا ببریم اما نه در شبکه های اجتماعی.بلکه باید کتاب بخوانیم، کتاب!