دلنوشته ای برای：آقای مهربانم.                             

آقای مهربانم,دست ازطلب ندارم ,هرروزوشب برآنم,تاکام من برآید

آقای مهربانم,دستم به سویت آمد,آه ازدلم برآمد,تاکام من برآید

آقای مهربانم,اشک ازچشم روان است,سوزدلم نهان است,تاکام من برآید

آقای مهربانم,ای مهربان امامم,داغ دلم تودانی,تاکام من برآید

آقای مهربانم,اسراربرملاشد,ازسرخی عذارم,تاکام من برآید

آقای مهربانم,این روزهابرآنم,برچله ات نشینم,تاکام من برآید

آقای مهربانم,گفتندتورؤوفی,گفتم منم گدایش,تاکام من برآید

آقای مهربانم,هرقدرمینویسم,این شعله گربگیرد,تاکام من برآید

آقای مهربانم,یکدم به من نظرکن,بردرگهت نشینم,تاکام من برآید

آقای مهربانم,کی میرسم به پابوس,تامعرفت بگیرم,تاکام من برآید

آقای مهربانم,تاکی قلم بچرخد,من درطلب بمیرم,تاکام من برآید

آقای مهربانم,ایکاش صبح وشامم,چشمم حرم ببیند,تاکام من برآید….

به امید زیارت گنبد طلاییش به همراه دوستان آرزومند.انشالله