بسم‌الله
دیشب،مثل همیشه مشغول گشت‌زنی در فضای مجازی بودم که یک خبر متوقفم کرد. صدر خبرگزاری‌ها، خبر ارتحال عالمی بود که نامش‌، یادش، چهره‌اش قرین اخلاق بود. همه او را با برنامه “اخلاق در خانواده” به خاطر دارند. صدای متین و گرمش برای ما بچه‌های دهه 60، آشناست. سیدی خوش‌سیما با محاسن سپید، شمرده و باوقار صحبت می‌کرد. نمی‌دانم چه شد، نمی‌خواهم بدانم چه شد که همه‌مان از کسب فیض در محضرش محروم ماندیم و دیگر چهره‌اش در قاب تلویزیون جا نشد… حاج‌اقاحسینی، زمانی میان مردم بود که روحانیون، رابطه غریبی با این جعبه جادو داشتند و جز روحانیونی که در مناصب سیاسی بودند، به ندرت کسی پا در این دنیای رسانه می‌گذاشت.
*
چندسال پیش، توفیق شد در مسجدی حوالی خیابان ایران، خدمتشان برسیم. خیلی شکسته شده بودند، اما هنوز صدای دلنشینشان، برایم آشنا بود.
حاج‌آقا حسینی اخلاق در خانواده، دیشب، شب زیارتی جد بزرگوارشان بعد از 79 سال زندگی، دعوت حق را لبیک گفتند. کاش روزی که ما را هم در خاک می‌گذارند، همه ما را به حسن‌خلق و اخلاق بشناسند که مهمترین سرمایه زندگی است.
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
اگر یادتان بود، مجالی یافتید، امشب بین نمازمغرب و عشاء، دو رکعت نماز برایشان هدیه بفرستید…