همه چیز خوب به نظر می رسد. هیجان در اوج آرامش. داد و ستد، خرید و فروش، رقص ماهیان قرمز کوچک در تنگ های بلورین، لبخندِ جاری روی لبان مردمِ کوچه وبازار، همگی حاکی از شور و شعف نزدیکی به ایّام نوروز را دارد و من با چشمانم جریانِ شیرینِ زندگی را لمس می کنم.… بیشتر »

 کاملاً مشخص است که مریم خانم دیگر توان ندارد!   به سختی دیوار را پاک می کند اما، با هر رفت و برگشت دستش، رد سیاهی روی دیوار می ماند از بس که دستمالش خیس و کثیف است، چون نمی تواند آن را خوب بچلاند! رنگ و روی زرد، چشمان گود افتاده، دستان زبر و ترک خورده… بیشتر »

 می ترسم، از صدای پیچش باد که پنجره اتاق را برهم می کوبد! از شنبه هایی که می آیند با آنکه او نیامده! دنیا جای وحشتناکی ست وقتی صاحب نباشد. گنجشک ها کمی زودتر بیدار می شوند؛ در سحرهای مبهوت مانده زمان! بلکه طلوع دیگری از خورشید را به تماشا بنشینند. این… بیشتر »

نمی دانم چرا جمعه نوشت هایم همیشه لکنت دارند… کلمات بهانه می گیرند و قلم همراهی ام نمی کند. پاییز هم چه ساکت و بی صدا هوای کوچ به سر دارد، نه خیس شدن زیر بارانی نه بوی نم خاکی نه هوای تازه ای…انگار همه چیز در جا می زند. همه دور خود می پیچیم… بیشتر »

 ‍ دلتنگم، برای صدای برف پاک کن، از یک باران حسابی، که نور چراغ های شب گم شود در قطراتش.  نیمه آذرست، باران و برف نداشتیم اما پس زلزله تا دلتان بخواهد، آسمان قهر کرده، زمین بغض های تکراری اش را خالی می کند.  حالا دانشمندان هی بگویند اثر گازهای گلخانه… بیشتر »