چندی پیش در ترجمه یک مقاله ی علمی خواندم که:” با توجه به پیشرفت روزافزون علم و فناوری، آسیب و ضرر امواج تلفن همراه و اینترنت بر روی انسان و محیط زیست، در آینده بیشتر آشکار خواهد شد.” در این مقاله پیشنهاد داده شده بود که کودکان و خانم های باردار از تلفن همراه کمتر استفاده کنند و تمامی افراد در هنگام خواب، wifi را خاموش نمایند.

از روزی که این مقاله را خواندم، مدت زمان استفاده ی من از تلفن همراه و اینترنت در طول شبانه روز به حدود یک ساعت و حتی کمتر، کاهش پیدا کرد. اما با توجه به همه‌گیر شدن استفاده از تلفن همراه و اینترنت، هر چقدر هم که من، استفاده ی شخصی ام را از این دستاورد علمی کم کنم، به دلیل حضور در زندگی اجتماعی و ماشینی، همواره در معرض این امواج قرار دارم.

وقتی عمیق تر فکر میکنم می بینم من در زندگی روزمره هم مدام در معرض امواج گناه قرار دارم. امواجی که از طرف شیطان بر من وارد می شود. خودش بارها گفته:” از پیش رو، ازپشت سر، از طرف راست و از طرف چپ آن ها به سراغ آن ها می روم.” (اعراف آیه ی ۱۷)