برخی از دوستان شیخ عباس قمی یک روز به او گفتند:” آقا خوب است شما کتاب دعای مفتاح الجنان را کامل کنید.” ایشان هم پذیرفت و این کتاب را اصلاح و تکمیل نمود. ادعیه‌ای را که سند درستی نداشتند، حذف و ادعیه و تعقیبات و زیارات زیادی به آن اضافه کرد و نام آن‌ را از مفتاح الجنان به مفاتیح الجنان تغییر داد.

کتاب مفاتیح الجنان در لابه‌لای مطالب ارزشمند دعا و زیارت، حکایات قشنگ و شیرینی هم دارد که خواندشان خالی از لطف نیست.

بعد از اتمام کار، یکی از ارادتمندان شیخ همراه فردی بازاری و تاجر به دیدار او رفتند. شیخ سرمای بدی خورده بود و سر و وضع مناسبی نداشت و در یک خانه محقر و نامناسب زندگی می‎کرد.

فرد بازاری از وضعیت ظاهر شیخ و خانه ی محقرش خیلی مشمئز شد. او ناراحت بود که چرا به این‌جا آمده است. هنگام رفتن از روی دلسوزی به شیخ گفت:” کاری داری من برایت انجام دهم؟” شیخ به دست‌نوشته‌های مفاتیح الجنان که روی کاغذهای مختلف نوشته بود اشاره کرده و گفت:” بله اگر برایت مقدور است این‎ها را چاپ کن و به دست مردم برسان.”

اخلاص شیخ عباس باعث شد الان در خانه‌ی همه‌ی شیعیان مفاتیح در کنار قرآن قرار دارد و برخی دعاهای آن در مناسبت‎های مختلف خوانده می‌شود. اما ای کاش فقط به کمیل و زیارت عاشورا و جوشن شب‌های قدر، بسنده نکنیم و مانند حضرت امام (ره) مفاتیح را از ابتدا دوره کنیم. شاید حتی بتوانیم آن‌را مثل کتاب درسی بخوانیم و مباحثه کنیم.

این کتاب دریایی از توحید ناب است که در دعاها منعکس شده و راه‎گشای خطاهای معرفتی است.

خوب است هربار که این کتاب را میخوانیم صلواتی به روح شیخ عباس قمی هدیه کنیم.